Afscheid

De afsluiting is aan het beginnen. De cursus is afgelopen en woensdag hoor ik of ik hem heb gehaald. En zo ja, dan kan ik mijn toga ophalen en heb ik donderdag de uitreiking.
Maar doordat de cursus is afgelopen gaan er ook al veel mensen naar huis. Vandaag ging bijvoorbeeld mijn beste vriendinnetje uit Parijs weg. Die gaat beginnen aan een nieuw avontuur! Laatste keer betekend samen veel dingen voor de laatste keer doen. Maar ook voor de eerste keer. Je kan bijvoorbeeld niet uit Parijs weg zonder naar Disneyland te zijn geweest. Echt een super leuke dag die we wouden afsluiten met een achtbaan. Het was echt ongelofelijk, maar het was zo rustig dat we het hele park in 1 dag hadden gezien, alle attracties hadden gedaan en veel achtbanen zelfs twee keer. Maar voordat we voor de laatste keer in de achtbaan gingen, begon de Disneyparade ineens. Het zag er echt magisch uit met alle praalwagens, dansers en de Disney figuren. En dat allemaal tegen een achtergrond van een blauwe nog net niet schemerende lucht en roze wolken. Echt wauw. Wat een afsluiting, maar toch nog even in de achtbaan als echte afsluiter. Op donderdag was het 5 december en ik had toch maar mijn schoen gezet, niet geschoten is altijd mis. En verrek er zat wat in. Het armbandje dat ik al mijn hele verblijf in Parijs wou hebben. Het is echt mijn aandenken en nu is het dus werkelijk mijn bezit en om mijn pols. Daarna ging ik naar de favoriete koffietent waar Cammy op me stond te wachten. Ik sprong op de fiets met een zak pepernoten. Ik had de koffiekman beloofd dat ik ze mee zou nemen. Hij was er echt heel blij mee. Hij vond ze ontzettend lekker. Ook al denk ik dat hij heel veel lekker vindt. Tenminste zo ziet hij er wel uit. Hij liet de nootjes aan iedereen proeven en zei erbij obteniez de notre amies néerlandaises. Nou dan voel je je toch ingeburgerd. Het is echt zo'n aardige man. Leuk personeel is echt al de helft van de gezelligheid. Daarbij is de koffie goed en wordt die altijd in een hartje geschonken. Nou echte liefde gaat door de maag. Dan is er op de achtergrond goede muziek en zijn er altijd mensen. Een leeg restaurant is gewoon niet zo gezellig. Ook is de verlichting goed en werkelijk iedereen is in staat een praatje met je te maken. Drink je lekker je cappuccino'tje aan de bar. (2,20 als je staat, 3,50 als je gaat zitten. Moeilijke keuze!!) vertel je een mooi verhaal in je beste Frans, springt de buurman wel in met een opmerking. Kijk daar hou ik nou van. Daarna gingen we rondlopen door de stad. We hadden strak blauwe lucht dus lopen was echt heerlijk. We moesten nog cadeautjes kopen voor die avond, want we gingen pakjesavond vieren met de Nederlanders die we hier in Parijs om ons heen hebben verzameld. Toen we over place Saint Michel liepen zagen we een levendstandbeeld staan. Hij bewoog dus waarschijnlijk had hij net een muntje gekregen. Laast zag ik er een over straat lopen. Dat is echt een heel raar gezicht. We liepen verder en ik keek naast me en wat zie ik. Het levende standbeeld. Cammy schrok zich helemaal dood. Sprong opzij en gilde erbij. Het standbeeld schrok zelf zo erg dat hij snel weer terug rende naar zijn sokkel. Iets verderop lag een zwerver helemaal in een deuk. Dat vond ik nog wel het leukste van de hele actie. Daarna liepen we door naar Saint Germain des pres. Kochten we voor mij een Starbucks met mijn naam erop. Want ik wou een foto net trois fois Flore. Hier in Parijs denkt namelijk iedereen dat je mijn naam zo schrijft. Toevallig is er een cafe dat Cafe de Flore heet. Dus mademoiselle Flore avec un cafe de Flore chez Cafe de Flore. Tof toch? Daarna kwamen we bij een heel duur chocolade winkeltje. Daar betaal je 3 euro voor 1 schijfje gesuikerde sinaasappel gedipt in chocolade. Vast een smaakervaring. Maar doe mij dan toch maar de kruiden gehuld in chocola. Rozemarijn bedekt met witte chocola of zwarte peper gehuld in pure chocolade. Of rode peperbesjes ook in wit of coriandre in melkchocolade. Echt heel erg lekker! Daarna kochten we eten voor de avond. 4 stokbroden, een kaas, dipjes, tomatensoep, komkommer en tomaatjes, pretzels en we hadden nog chocola, pepernoten, stroopwafels en ander snoepgoed. Cam zou het genoeg zijn? Moeten we niet wat bij kopen? Werkelijk net de helft is misschien opgegaan. De avond was echt heel gezellig met 8 Nederlanders, veel cadeautjes en veel wijn. Een mooie avond voor Cammy om alvast van 5 van de 8 mensen afscheid te kunnen nemen. De laatste dag van Cammy gingen we met haar ouders lunchen bij chez Julien. Dat is dus echt een goed restaurant. We waren er om 13 u en vertrokken pas weer rond 15h30. Als voor gerecht had ik coquilles St. Jacques gefrituurd in een filodeegje. En een coulis de piquillos. Een soort rode paprika saus eigenlijk. Fantastisch! En als hoofdgerecht eend met puree de navet a l'orange. En daarbij een jus met ook een beetje sinaasappel er door. Echt het lekkerste dat ik in mijn verblijf in Parijs heb gegeten. Als nagerecht had ik pain Perdu. Lekkerrrr. Het was een middag met goede gesprekken maar met een raar staartje. Het was natuurlijk wel t vertrek van Cammy. In de avond gingen we nog wel even uit. Althans dat was de bedoeling. Maar eenmaal in een gezellige bar hadden we eigenlijk geen zin meer om naar een club te gaan. Waarom zouden we ook als we kans hadden om er niet in te komen aangezien we geen 400€ voor een fles drank hadden betaald en dus niet op de gastenlijst stonden. Nee, een flesje wijn, gezelligheid en een leuke bar zijn dan toch een betere afsluiter voor de dag. Toen de bar ging sluiten gingen we naar huis en zwaaide ik Cammy uit op de fiets. Het was echt zo'n film scène. Al wuivend fietste ik weg. Omkijkend en dan boem rijd ik tegen een paal aan. Geen Titanic afscheid... Eerder een mister Bean afscheid.
Nou Cam, heel heel veel succes bij Cambridge en heel veel plezier in Costa rica!