Even een korte beschrijving waarom iedereen naar p

Als je over boulevard saint Germain loopt ben je gewoon spontaan gelukkig. Bomen aan weerszijden van de straat. Prachtige winkels en geweldige cafe's, zoals bijvoorbeeld de Ralph Lauren winkel met daarin het Ralph Lauren cafe. Waar je waarschijnlijk wel 10€ voor een kopje koffie moet betalen, maar wat het dan ook zeker waard is. De plek is namelijk wel fantastisch. Je loopt onder een poort door waarop je opde binnenplaats komt en waar je plaats kan nemen op de mooiste tuinset ooit gezien en er zijn allemaal mooie planten om je heen. Als ik ooit geld over heb, mijn haar goed zit en het niet regent zal ik daar gaan zitten. Gewoon om het decadent doen. En de foto. Best gaaf toch om later aan je kinderen te vertellen dat je bij Ralph Lauren op de koffie was? Jaja, dat vind ik ook. Tegenover de Ralph Lauren zitten 2 hele bekende cafe's. cafe Flore en Les Deux Magots. Waarom zijn deze zo bekend? Nou, omdat Sartre daar ook altijd zijn kopje koffie kwam drinken. Nou ik geloof zeker dat als je daar zit je een filosoof begint te worden. Je kan daar echt uren zitten met een kopje koffie en alleen maar kijken en denken. Als ik daar had gewoond toen en ik zat daar elke dag. Tss dan had ik dat existentialisme ook zo verzonnen. Als je vanaf daar de zijstraatjes in gaat kom je echt in saint Germain de Pres. Dat ook wel bekend staat om zijn vele galerijtjes. Ze zijn stuk voor stuk prachtig, maar er zijn ook heel veel aparte merk winkeltjes met hele mooie sieraden en kleren. Ik baal hier echt elke dag weer dat ik niet al het geld van de wereld heb. Maar waarschijnlijk is verlangen beter dan hebben. Zoals gister bijvoorbeeld. Zo'n mooi armbandje, echt heel apart maar wel subtiel. Het waren 2 mensen die elkaar een kus gaven. Een beetje zoals de deuren van schiphol, waarbij als de deuren dicht gaan het meisje em het jongetje elkaar een kusje geven. Maar dit was dan veel kleiner en van zilver en aan een heel dun zilveren kettinkje. Echt heel mooi. Misschien zelf proberen te maken?
Een andere winkel die er is op de boulevard is de kiloshop. Het is een tweedehands winkel, dus het ruikt ook xo lekker naar meuk. En in plaats vam dat er een prijskaartje op ieder item staat betaal je voor het gewicht aan kleren dat je hebt. Voor 3 kilo betaal je bijvoorbeeld 40€. Maar de dingen van echt bont hebben wel een prijskaartje. Voor 3 kilo bont 40€. Dat vind ik gewoon niet eerlijk voor de beesten. 10 lieve konijntjes gestorven voor 40€. Dat klinkt wel heel triest.
En ook de sjaals hebben een speciale prijs. Maar dat is gewoon omdat die niks wegen en de weegschaal dan letterlijk aan geeft dat je het gratis mee mag nemen.

Dan nu het nachtleven in parijs. Een grote gekkigheid.
Het begint bij goed eten met wijn. Heel belangrijk de wijn. Bier bij het eten kan echt niet en water eigenlijk ook niet als er geen wijn bij zit. Dus goed eten met goede wijn en goeie gesprekken.
Dan ga lopend naar de club toe. 1 omdat je nieuwe wege. Leert kennen. 2 veiliger dan met de metro en 3 parijs is 's nacht misschien nog wel het aller mooist met alle lichtjes. Langs de seine mensen die plezier maken. Straat muzikanten die langs de restaurants spelen. Mensen die verliefd zijn en op een van de vele bruggen elkaar al omhelzend naar de prachtig verlichte notre dame kijken. Nou daar wordt ik nou echt gelukkig van.
Dus jongens ga lopen!

Wist je trouwens dat de waterspuwers op de notre dame echt water spuwen. Gister regende het heel hard, nou er kwam me toch een straal uit die waterspuwers. Echt een heel mooi gezicht!

Dan in de club. Goeie muziek, heel veel vette lichten, een VIP room en als dat nog niet gek genoeg is er is ook een glijbaan. Ja echt! Ik ging ook uit mijn dak. En 1 maand ben ik dan behoorlijk volwassen geworden, maar het was allemaal weer weg. Hupsakee zeker 5 keer ben ik er vanaf geweest. En die VIP room. Helaas heel prive en besloten. Maar ik moet de naam ijssel de schepper hoog houden zoals mijn vaser altijd zei. Dus ik zou geen ijssel de schepper zijn als ik er niet in was geweest. Oke het was niet voor lang. Blond haar valt op bij donkere uitsmijters. Maar een paar leuke franse jongens hielpen mij erin. Of nouja ik werd gewoon vanuit het publiek over de reling heen getild en heb daar toch zeker 2 prachtige minuten mogen dansen. Op dat moment had ik echt even zo'n ik ben Serina of Blaire momentje uit gossip girl. Ik voelde me echt een elite parisienne.
En dan de franse mannen. Nou die zijn echt ontzettend aan het jagen. Je kan geen 5 minuten alleen dansen zonder dat er iemand je hand vast pakt, in je kont knijpt of dat er iemand met je danst. En dat dansen daar kan ik niet aan wennen. Dat is zo anders dan in amersfoort. Stel je even voor Katy Perry staat op. een jomgen pakt je hand en gaat met je dansen. En hij begint je te leiden. Wat doet hij. Stap opzij links. Stap opzij rechts. En pirouette. Ik weet niet welke dans dat is. De salsa? Maar zo ga je toch niet dansen op Katy Perry? Hier moet echt nog heel veel geleerd worden.

Een ander item van het nachtleven hier. Ratten, echt ongelofelijk. Gisteravond zag ik er echt wel 30 lopen bij de notre dame. 6 om 1 prullenbak. Het is echt ongelofelijk hoeveel er hier zitten. Ja, je loopt nooit meer zo lekker over straat als je dit allemaal weet. Het leek echt wel een plaag ze zaten overal. Maar als ik dat zie denk ik meteen aan de lieve film ratatouille en denk ik alleen maar. Ach het zijn ook schattige beestjes die de vuilnismannen alleen maar een beetje helpe met opruimen.
Ecgt parijs werkt verhelderend. Een absolute aanrader.