Gezelligheid, eten en kunst

Gisteravond op de pont neuf stond ik te kijken naar een prachtige zonsondergang. Een oranje bol die verdween achter de Eifeltoren. Al wachtend op een Fransman. Ja ze zijn altijd allemaal te laat en zelfs meisjes laten ze wachten. Dus een kwartier later was mijn Franse vriend er ook. Hij wou me een kraakpand laten zien op de rue rivoli. Waar allemaal artiesten in hebben gezeten, maar helaas elke maandag is het gesloten. Dus toen gingen we kijken bij restaurant kong, dat mij ooit aangeraden was. Ik had ontzettende zin in sushi en het restaurant leek mij ook heel leuk omdat het later op de avond omgetoverd wordt tot een soort dansbar. Nou van de buitenkant zag het er ook wel heel mooi en hip uit. Maar de prijs is dan ook nog iets waar ik een beetje voor moet sparen. Dus geld over, ik weet waar ik ga eten.
Ik mocht het restaurant uit kiezen. En aangezien ik gek ben op de Marais gingen we natuurlijk daar eten. Op een heel gezellig pleintje met alleen maar mensen die aan het genieten waren van lekker eten en drinken. We gingen zitten bij chez Josephine. Waar ze niet veel op de kaart hadden staan, maar wat ze hadden was goed. Dus lekkere wijn, Goede tartare, machtige hamburgers en de lekkerste crème brulee. Die echt net zo is als die in Amelie, dat als je met je lepel erop tikt hij knispert omdat de gecarameliseerde suikerlaag breekt.
Het was een dinertje met goede gesprekken. Hij laat mij een hele andere manier van denken zien. En geeft me een andere kijk op de wereld. Heel leuk en interessant!
Na het dinertje gingen we op mijn gele omafiets naar de Hollandse bar. Daar had hij me al eerder mee naar toe willen nemen toen ik heimwee had, maarja toen was ik zelf met een ander briljant plan gekomen. Dus daarom gingen we er vandaag maar heen. Hij wou wel fietsen. Dus ik ging achterop. Nou echt nooit meer. De goede vraag kwam, maar hoe rem je? Ja je moet achteruit trappen. En hoe rem je dan zachter? Ja zachter trappen. Oké, maar hoe moet je dan eigenlijk opstappen? Dat kan toch niet als jij achterop zit? Echt even ik sla mezelf voor m'n kop momentje. Nou na 5 minuten uitleg snapte hij het en kon ik achterop. Maar ik ben er weer vanaf gesprongen. Mijn benen zouden het niet overleven. Hij ging veel te dicht langs de paaltjes en auto's. En het ging nogal als een zigzaggend kind. Dus de rest heb ik zelf maar gefietst. Eenmaal bij de bar aangekomen ontmoette ik nog wat van zijn vrienden. Ik dacht echt dat er wel wat Nederlanders zouden zijn, maar dat was niet zo. Ook de quiz over liedjes raden was in het Frans, met Franse nummers. Ze hadden Nederlands bier, maar geen bittergarnituur. En er stond een voetbal wedstrijd op, alleen geen Ajax, maar psg. Ja het was een bar met een Nederlandse naam, Heineken en Grolsch bier en 1 Nederlander namelijk ikzelf. Er was ook nog een vrouw die mij uit ging leggen wat le klein Holland betekende. Petits Pays-Bas. Goh u meent het...
Toen we de kroeg uit werden getrapt omdat ze wouden sluiten fietsten we verder. Waarop een Peruaan naar ons riep wiehoe Holland. Haha ja, ik ben Nederlands. Ik jou laten zien meisje hele leuke bar hier in de Marais morgen. Oké nou morgen kon ik dus niet. Dus nu gaan we zondag wat met deze Peruaan drinken die dolgraag terug wil naar Amsterdam. Hij vindt Amsterdam leuker dan Parijs. Ach ja, alles kan..

Nu is ook Bram gearriveerd in Parijs en dus ging ik even bij hem op bezoek om z'n nederige stulpje te gaan bekijken. (En om mijn kilo pepernoten op te halen.) Hij woont in mont martre, en als je mont martre beter kent dan je het kent als toerist is het zo leuk. Dus daar gingen we heen. Bij de hoekkroeg wat drinken en plannen maken van wat we per se moeten zien. Waar we per se moeten drinken en waar we per se uit moeten. Zoveel te doen, zo weinig tijd.

Op donderdag ging ik vroeg m'n nest uit. Sowieso omdat ik er echt aan er uitbranden was. Zo warm is het onder een leien dakje. (Tenminste als de zon erop heeft geschenen. Anders is het heel koud.) En verdween op mijn fiets naar Ile Saint Louis. Om daar een vriendinnetje op te halen en lekker koffie te gaan drinken bij een bakkertje. Waar je echt de lekkerste taartjes hebt. En ze zien er ook allemaal zo mooi uit. Ook de cappuccino was fantastisch met een schuim laag waar je u tegen zegt.
Ja na mijn tripje Parijs ben ik helemaal voorbereid op de hotelschool en weet ik precies wat ik wel en niet goed vind aan restaurants, cafe's en bars.
Vervolgens ging ik met David lunchen. En daarna samen naar het kraakpand op de rue Rivoli. Het is echt fantastisch! Alles is beschilderd en het lijkt wel een extreem studentenhuis. En dat tussen alle mooie winkels en dure gebouwen. Er werken nu allemaal artiesten en het is open voor publiek. De kunst is te koop en het leuke is, is dat je in zo'n gebouw zo veel verschillende schilders hebt en dus zoveel verschillende stijlen.
Het gebouw zorgt dat de verschillende stijlen 1 worden. Want letterlijk elk plekje is beschilderd. En de schilderstijlen overlappen elkaar in het gebouw.
De doeken van verschillende artiesten kan je kopen. Dus eind december geld over?? Daar ga ik dan ook nog even langs!

Ga je binnenkort naar Parijs? Bel me even en ik geef je tips!

Kuzzies