One of the guys

Tijd voor wijn? Nee bier! Proost, lekker Hollands, wat moet je ook met 3 Nederlandse jongens in een kroeg. Lekker kleppen en biertjes drinken. Maar ook Nederlandse jongens moeten zich aanpassen aan de Franse cultuur. Wij vinden fransen vaak niet aardig en daar is een reden voor. Dat is namelijk omdat ze ook niet aardig tegen je doen zodra jij je niet volledig aanpast aan hun cultuur. (Het niet vloeiend spreken van de taal is daar deel van) dus drink geen bier maar wijn! Dus na 1 biertje bestelden we de eerste fles wijn. We dronken door totdat we de kroeg uit werden gekickt omdat ze wouden sluiten. Ja een goed begin van het weekend was het.
Nicolaas bleef bij mij slapen en Levi bij Bram.
De volgende morgen gingen Nicolaas en ik uit ontbijten. Omdat hij jarig was geweest had ik met de serveerster afgesproken dat hij een taart kreeg met een kaarsje en dat er voor hem gezongen werd. Het grappige was alleen dat hij zelf in het begin niet begreep waarom hij taart kreeg. Compleet vergeten dat hij jarig was geweest. 'Floor, joyeux anniversaire betekend toch fijne verjaardag, ohja, jeetje ik ben jarig geweest!' Dat noem ik pas een geslaagde verassing! Vervolgens gingen we met z'n 4en eten bij de crous. Tussen alle Franse studenten, gewoon veel eten voor weinig. Daarna moest Bram nog wel even naar school en wij gingen daarom maar met z'n drieën Parijs verkennen, te voet natuurlijk. Het zonnetje scheen en we wouden langs de Seine gaan zitten. Na wat te drinken te hebben gehaald zaten we dus langs de Seine. Heerlijk te kletsen genietend van de middagzon en van onze drankjes. Toen bram klaar was kwam hij naar ons toe en liepen we door naar mijn huis waar we lekker gingen avondeten. Na een tijdje moest iedereen hard gezegd oprotten, want ik moest oppassen. Voordat de kids naar bed moesten gingen we nog wel even wat leuks doen. Namelijk dansen! Even de mixtape van into the wild aangezet en dansen als Afrikanen! Aimee kan al lekker bewegen en vindt het helemaal te gek. Max kijkt naar ons en zit ons lekker uit te lachen. Of toe te lachen. Maakt niet uit, ook hij maakt plezier. Rond half 1 kwamen Anouk en Louis weer thuis. En rond half 2 kwam Nicolaas thuis. De volgende middag gingen Nicolaas en ik uit lunchen (we zouden eigenlijk uit eten zouden gaan, maar we hadden onszelf eigenlijk al uitgenodigd om bij Bram en Levi te gaan dineren.) We zaten op een prachtig plekje in Montmartre. Waar ze maar 4 gerechten hadden. Het was super druk en we hadden eerst al een half uur moeten wachten. Toen we eindelijk konden gaan eten hadden ze nog maar 2 verschillende soorten gerechten. De rest was uitverkocht. Nicolaas nam de boeuf en ik de poisson. Het zag er prachtig uit en het was heerlijk, maar ook prijzig. Dus het toetje wouden we maar gewoon bij de supermarkt halen. We kochten 10 ijsjes voor 2 euro. We namen er ieder 2 dus we hadden er nog 6 over dus die besloten we uit te delen. Aan 2 clowns op straat, iemand in de Starbucks. Eigenlijk hoort dat natuurlijk niet. De persoon in de Starbucks heeft blijkbaar geld genoeg om een dure koffie te kopen en krijgt er nog een ijsje bij ook. Dus besloten we het aan de armen te geven. We zagen een arme man in de prullenbak zoeken naar iets lekkers. Helaas zonder resultaat. Dus we renden achter hem aan. Monsieur monsieur, attend! Vous voulez une glace? Als respons, non merci! Die was dus duidelijk opzoek naar iets anders lekkers. Bij bram gingen we eerst wat wijntjes drinken. Daarna haalden we pizza en dronken we nog meer wijn. Hoeveel flessen er die avond door zijn gegaan? Ik durf het niet te zeggen, maar zoals Jan-Marc bode het zegt: Het past in een badkuip. Na al een super gezellige avond wouden we toch naar de club. Onder weg haalden we Gabriella op. Een Braziliaans meisje van de cursus. We gingen naar la bringue! Wat mij betreft de leukste club in Parijs. Maar we kwamen er niet in, of nou ja, de jongens niet. Voor meisjes is het peanuts om binnen te komen. Vervolgens kwamen we met het plan om naar huis te gaan met de taxi. We stapten in, maar de taxichauffeur deed moeilijk. Achter hem stond een hele rij met toeterende auto's. Bram vertelde waar hij heen moest. Hij reed 5 meter en vroeg toen: met hoeveel zijn jullie eigenlijk? Nou met 5. Non c'est interdite! En hij stopte de auto. Nog meer getoeter! En we werden eruit gegooid.
Hoe we thuis kwamen? Ja goeie vraag. Je pakt gewoon een andere taxi en betaald 6 euro meer voor de vijfde persoon. Sommige mensen doen niet moeilijk, zolang je maar betaald. Vervolgens ging het feestje bij Bram verder. Rond half 8 wouden we gaan slapen, maar zoals velen moet er vaak nog even geplast worden voor het slapen gaan. Alleen is het dan nogal vervelend als de deur niet meer open gaat. De deur zat niet op slot, maar klemde zo erg dat hij niet open ging. Trekken aan het handvat hielp niet meer, die was namelijk na 1 ruk al uit zijn schroeven gerukt. Hij moest dus vanaf de andere kant open geduwd worden. Maar dat gaat niet als er niemand aan de andere kant zit. Dus werd de deur letterlijk ingetrapt. Een groot gat zat er uiteindelijk in de deur nadat Levi een paar flinke schoppen tegen had gegeven. Uiteindelijk kreeg Nicolaas hem open. Dat wordt nooit meer relaxt plassen Bram!
Toen was de laatste dag alweer aangebroken dat de jongens bij ons verbleven. En ze hadden eigenlijk nog steeds niet van Parijs gezien. Maar het was al 8 uur 's morgens en we wouden gaan slapen.
Om 12 uur ging ik het ontbijt halen. Iets dat pas achteraf gewaardeerd werd. Op het moment zelf konden ze me wel schieten. Ik kan er niks aan doen. Ik ben nou eenmaal altijd vroeg wakker. De dag verliep toen snel. We gingen naar huis, douchen en nog even een hapje eten bij le pain quotidien. En daarna was de logeerpartij over.
Leuk dat jullie er waren jongens. Volgende keer krijgen jullie meer van Parijs te zien!