De grote verhuizing!

Het was zaterdagochtend, met een gewoon ontbijt. Maar het smaakte anders. Het was namelijk het laatste dagje bij de familie Wijbenga, waar ik 2 fantastische weken mee heb doorgebracht.

Zij zijn een Nederlands gezin dat als expats naar het buitenland zijn gegaan en nu dus volledig verfranst zijn.
Zo kan Lina, de jongste van de kinderen alleen nog maar heel snel Nederlands praten. Net zoals alle Fransen heel snel Frans kunnen praten. Nou dat is echt moeilijk hoor. Hier kan ze later geld mee gaan verdienen op de radio. Met een reclame bijvoorbeeld. dan moet ze in een zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk informatie geven. Ja die komt er zeker wel.
En Jarno die nu al alles weet van PSG, hij kent alle spelers en is zelfs met ze bevriend en maakt af en toe een praatje met ze.
Maar nu het aller mooiste, stiekem diep in zijn hart is hij een echte Hollander, want zijn favoriete club blijft Feyenoord!
Al 2 weken is het gezin bezig mij ook te verfransen, ze leren me Frans, laten me de Franse school zien en ik maak kennis met de Franse gewoontes. In Frankrijk wordt er van je verwacht dat je goed je best doet op school, altijd je huiswerk maakt en alles netjes doet.
Ja oké, in Nederland moet dat eigenlijk ook. Maar niemand die het doet. En hier wel. Ook wordt er na school weinig gespeeld, veel geleerd en is familie in Frankrijk echt veel belangrijker dan in Nederland!
Maar goed, door met mijn verfransing. De wijn. Ik ging mee naar een cave waar ontzettend veel wijn was van alleen deze tijd van het jaar. Hoe zoek je daar nou de wijn uit als er zoveel keus is?Haha mooi dat je t vraagt. Die zoek je namelijk daar niet uit. Nee daar gaan thuis de boeken voor open. Boeken met ik denk wel 600 pagina's vol met alleen maar wijnen, streken, wijnhuizen, en omschrijvingen van smaak en rijping. Dit was echt het punt dat ik dacht, ja je kan vinologie studeren. Dit is echt moeilijk en die boeken kan je dus ook echt niet uit je hoofd leren.
In die cave geeft iedereen een gemiddeld budget van 500€ uit. Sommige mensen hebben dan 20 flessen wijn, andere maar 1. Sommige mensen hebben nog geen 1/5 deel van een fles. Nee nee, de duurste fles die we zagen was 2800€ voor 0,75l. Nou ja eigenlijk zagen we hem niet. Hij was al verkocht. Oh My guccipradahandbag.
Vervolgens gingen we terug naar huis en keken welke wijn we wouden drinken bij het avondeten. De boeken gingen weer open en ja... Als je er dan achter komt dat een groot deel van de wijnen eigenlijk nog 3 jaar thuis moeten rijpen... Dat is zuur.

We maakten er een gezellige laatste avond van. En toen kreeg ik ook nog eens een heel lief afscheidscadeautje van me. Nou ik kon wel janken. Echt zo lief. Daarna had Lina ook nog een speurtocht gemaakt. Met briefjes in het huis die ik moest zoeken en opdrachten erop. Het eerste briefje kon ik alleen al totaal niet vinden. Lina maar zeggen warm, warm ,warm, heet, bloedheet. Nou ik zag m niet hoor. Maar na een tijd toch gevonden. Druk je 10 keer op en tel in het Frans. Mission failed. Niet het Frans tellen. Wel het opdrukken. Dus eenmaal in Holland, roept de sportschool me.
Nou nog een aantal van zulke opdrachten en toen kwam ik bij een hele mooie tekening van haar. Echt heel leuk. Hij hangt nu op mijn nieuwe kamer.

Want ja ja, vandaag was het zo ver. De verhuizing naar het centrum van Parijs. Ik woon nu alleen op een kamertje en heb het al helemaal ingericht zoals ik het zelf wil. Het is 7 vierkantemeter en dat is ook de reden dat de wc op de gang zit.
Die moet ik delen met 3 anderen. Dus niet echt de plek om even mijn mandje met Linda's, cosmopolitains en dat soort zooi neer te leggen. Daarbij hebben die andere er ook niks aan. 1 omdat ze Frans zijn en 2 man.

Morgen kan ik voor t eerst m'n eigen koelkast inrichten dus flink boodschappen inslaan. Het enige dat er nu in zit is een fles baileys. Dus mensen die zin hebben voor een lekker aperitiefje Rue de Provence nr. 46.

À bientôt