Diner voor 2

Een keuken met een oven, 2 pitjes om op te koken, de hemel!!
Ja ongelofelijk, maar daar kan ik zo naar uit kijken. Ik had van mama een kookboek gekregen. Echt een goede van Valli Little. Zo'n boek waarbij je als je naar de plaatjes kijkt letterlijk gaat water tanden. Maar denk je dat koken leuk is op zo'n klein kamertje? Nou echt niet. Als ik ui op m'n houtenplank snij gaat dat zo stinken. Die geur trekt in het hout. En mijn hoofd kussen ligt ernaast. Nou ik heb m'n kussen omgedraaid en lekker met m'n voeten bij het aanrecht gelegen. Tss aanrecht, plank op een koelkast. Dat is wat het is.
Dit is dus de reden dat ik vroeg of ik bij Cammy mocht koken. Zij was de hele dag aan het leren voor Cambridge in de bibliotheek en dus kon ik in haar appartement. Erg gunstig. En in ruil daarvoor kreeg zij natuurlijk 's avonds thuis een 4 gangen dinertje.
Van tevoren ging ik lekker naar de grote supermarkt helemaal aan het einde van de rue de martrys en kocht daar kruiden. Ik sloeg flink m'n slag, komijn, curry, ras el hanout, Provençaalse kruiden, cayennepeper . Noem maar op. Maar goh wat maak je gerechten toch veel lekkerder met kruiden. Vervolgens ging ik door naar de markt. De markt bij de Bastille. Die is echt zo leuk! Hij is ongelofelijk groot en ze hebben er zulke goeie producten. En bij elk kraampje mag je wel wat proeven. Donderdag ga ik er weer heen, want dat had ik de man van de notenkraam beloofd, want hij had zulke lekkere amandeltjes met iets zoets en sesamzaadjes eromheen. Echt een delicatesse. Net zoals de libaneese kraam, of de kazen kraam of de kraam met hammen of de vele olijven en tapende kraampjes. Maar ik was er niet om kant en klaar te kopen, nee ik ging het lekker zelf maken. Dus ik kocht wat ik nodig had en ging snel terug naar huis om al m'n spullen te pakken en te gaan.
Maar m'n tassen waren zo zwaar. Ik ging met de metro, maar ik was nog niet bij de metro aangekomen of er zat al een flinke scheur in een van m'n tassen. Die hield ik dus niet meer bij het handvat vast maar die ging ik nu tillen. Echt noem me een aansteller, maar op m'n weg er naar toe had ik echt van die momentjes die topsporters ook veel moeten hebben. "Nee ik kan niet meer, nee echt niet. Maar ik zet door." Nou dat deed ik dus ook, maar na een half uur lopen, een half uur met de metro en 6 verdiepingen op. (Die ik trouwens 2 keer gedaan heb dus eigenlijk 12 verdiepingen op) was ik echt zo blij dat ik er was. En toen beginnen. Ik begon met de curry van aubergine, kikkererwten en tomaat. Die na 30 minuten al klaar was, maar hoe langer zo iets staat, hoe beter, want dan trekt de smaak van de specerijen lekker in de saus en in het vruchtvlees. Daarna begon ik met de pizza met houmous en gehakt. Die was na 40 min af. Ja het gehakt was wat bewerkelijker en smaakte ook echt heel bijzonder met het kaneel dat ik er door had gegooid. Daarna begon ik met de taart. Ik had dolche de leche gemaakt. Heel simpel, je laat gecondenseerde gesuikerde melk gewoon 3 uur lang koken. dan is het na die 3 uur vanzelf dolce de leche. Dat smeerde ik over een koekbodem heen en over de dolche de leche kwam nog gesmolten chocolade met zout erin. Daarna was ik het koken eigenlijk wel zat en daarom ging ik de Notre Dame maar eens bekijken aangezien ik er opdat moment echt maar 200 meter vanaf was. Ik wou eigenlijk naar binnen, maar tegenwoordig staat er altijd zo'n lange rij. Dus daar had ik geen zin in, daarbij was er ook nog een soort van feest bezig. Allemaal mensen in paarse pakkies en ze zongen liedjes in een taal die voor mij vreemd was. Misschien Latijn, maar misschien ook wel een Afrikaanse taal, want het waren over het algemeen wel donkere mensen die stonden te zingen.
Ik liep maar weer terug naar het huis van Cammy. Ik was lekker aan het lopen en ik wist niet dat je in 200 meter zo nat kon worden. Zelfs zo nat dat ik na 100 meter al onder een boom ging staan. Ik stond eigenlijk best mooi, voor een terras, dus ik kon lekker mensen kijken en er stond een man naast me. Die was heel aardig en vroeg of ik even koffie met hem ging drinken zodat we in ieder geval droog binnen konden zitten. Tuurlijk! Altijd in voor een praatje en liever droog en warm dan koud en nat toch?
Dit was een Tsjech. Hij is hier als expat. Hij woont hier voor een half jaar en heeft me toch een appartement toegewezen gekregen van zijn bedrijf. Hij is cameraman voor het nieuws van frankrijk voor een tsjechiesche zender.
Hij woont op de rue de mouffetarf. Voor de mensen die het niet kennen. Een heel leuke en warme straat met leuke winkels en schattige restaurantjes. Hij heeft 70 vierkante meter en een tuin. Ik ken nog geen een Parijzenaar met een tuin. Maar ik kan maar 1 ding zeggen deze vent heeft het goed gefixt! Als ik er ooit weer langs kom wil hij graag koffie met me drinken. Nou moet ik nog even kijken of ik dat ga doen, maar toch aardig aangeboden. Het was opgehouden met regenen, dus tijd om weer naar huis te gaan. Ik begon met mijn laatste gerechtje, en tevens het eerste gerechtje dat we gingen eten, namelijk de lepelsalade met naanbrood en curryyoghurt. Cammy kwam thuis en ik was nog geen eens klaar, maar het nam nog maar 5 minuutjes in beslag.
Cammy doet hier een wijncursus, dat voor mij erg gunstig is, want ze kwam thuis met echt een goede en lekkere wijn die ook nog eens goed bij het eten paste. We hebben echt een heerlijke avond gehad alles smaakte erg goed al zeg ik het zelf. De pizza was oosters, en zo anders dan je gewend was, omdat er kaneel door het vlees zat smaakte het hartig met een vleugje zoet. ik wil het vergelijken met iemand die een heel lekker geurtje op heeft, maar je ruikt het alleen als je heel dicht bij die gene staat. Dus je wil ook de hele tijd dicht in zijn buurt zijn. Hierbij was het ook, nou nog 1 hapje dan, nee nu echt de laatste. De curry was heerlijk en dan de taart tsja, er is toch niets lekkerders dan op de bank pretty little liars kijken met een kop thee en een stuk taart. Gewoon een avond genieten!
En toen kwam vandaag. Ik moest oppassen en wat is er nou leuker voor kids die 5 hoog wonen dan om naar buiten te gaan. Dat deden we dan ook en eindelijk na vele keren uitleg heb ik de speeltuin gevonden. Links/rechts coordinatie is nog steeds niet top en zal het ook nooit worden. Ik heb dus al die tijd aan de verkeerde kant gezocht, want links is niet rechts!
Aimee heeft heerlijk met kindjes lopen spelen. Wel na een hele tijd de kat uit de boom te hebben gekeken, maar daarna durfde ze dan ook wel echt met kindjes te spelen en zelf ook van de glijbaan af. En maxi, tsja die heeft alleen maar in de poussette gelegen. Niet dat een baby van 4 maanden al van een glijbaan af kan, maar ik wou eerst proberen samen met hem te gaan. Alleen hij lag zo lief te slapen. Dus dat deed ik maar niet. Vervolgens gingen we weer terug naar huis. En ik had toch al een keer verteld dat in het weekend echt alle Parijsenaren weg vluchten. Nou ik was de sleutel van de buitendeur vergeten. Dus ik dacht nou, dan bel ik gewoon bij iemand aan. Vast wel iemand thuis. Helemaal niemand. Wat doe je dan met 2 kids waarvan er 1 eten moet hebben en naar bed moet. Ik kon niet blijven wachten op de ouders die er pas over 2 uur zouden zijn. Dus ik belde ze maar op. Echt het punt van diepe schaamte. Maar gelukkig was er een vriend van hun met een scooter die mij wel een de sleutel wou geven. Hij was echt super aardig en knap. Hij hielp me met de buggy en ging er daarna ook weer vandoor. Bedankt Franse man die de sleutel kwam brengen. Je bent mijn held van vandaag!!