La famille - Reisverslag uit Paris 18 Buttes-Montmartre, Frankrijk van Floortje IJssel de Schepper - WaarBenJij.nu La famille - Reisverslag uit Paris 18 Buttes-Montmartre, Frankrijk van Floortje IJssel de Schepper - WaarBenJij.nu

La famille

Door: Floortje

Blijf op de hoogte en volg Floortje

24 Oktober 2013 | Frankrijk, Paris 18 Buttes-Montmartre

En? Welke smaken zou u dan willen mevrouw? Ik sta in een winkel vol met gekleurde macarons. En ze zijn allemaal zo verrukkelijk. Maar ik kan de smaken niet uit elkaar houden. Je hebt bijvoorbeeld 3 verschillende witte macarons. De een is vanille, de ander chocolat blanche en de ander noix de coco. En je hebt ze ook met een verschillend smaakje er tussen. Ellende ellende, maak de keus maar moeilijk. Je voudrais un vanille, un chocolat, un chocolat blanche, un caramel beurre sale en nog een heleboel andere smaken.
Ik hou toch zo van mijn verkoopster. Die is zo onhandig. Dat moet je niet hebben in een macarons zaak. Macarons breken heel snel en dan mag je ze niet meer verkopen. Dus moeten ze in een apart bakje. Gelukkig smaken ze nog wel het zelfde. Dus ik mocht ze allemaal opeten. Hemel gij zijt open!
Waarom koop ik al deze macarons? nou echt niet voor mezelf hoor. Nee de famille kwam langs en een Ijssel de Schepper kan je dus echt geen galette pur beurre voorzetten. Ook al is dit onzin, er was namelijk maar 1 Ijssel de Schepper mee en dat is Mart, want papa zit nog op het schip. Die komt terug als ik ook terug kom.
Na mijn heerlijke aankoop ging ik ze opwachten bij het appartement. De macarons vielen goed in de smaak en we moesten natuurlijk ernstig bijkletsen. Vervolgens moest ik ze de Franse cultuur aan leren en de mooiste plekjes van Parijs laten zien. We gingen naar de kunst galerie, borrelen aan de Seine. Broodjes smerend op charlotte's stijl met mijn pinpas. Ik ben toch zo blij dat de kaasjes hier in Frankrijk vaak zacht zijn. Wat een ellende zouden onze picknickjes anders zijn geweest. Vervolgens gingen we heerlijk eten in de Marais. De rest ging naar huis. Maar Reinder en ik gingen samen met Jeffrey op het terras zitten en daarna uit in de gaybar. Stonden we daar, ik met 3 mannen. (Er was nog een andere jongen bij, maar ik kan gewoon echt niet meer op zijn naam komen.) word ik geweigerd aan de deur. Hoezo? Ja, jij bent een meisje! Tsss, dan gaan we wel naar de volgende. Dus in de andere gaybar hebben we heerlijk lopen dansen. Echt de tijd van mijn leven. Allemaal mannen die volledig uit hun dak gaan. Mannen van 40 met baarden die elkaar lopen te schuren. En zoals in nederland de blote Bastenborrel, dat is hier onder de homo's ook een wel bekend fenomeen. Heerlijk zo'n nat bezweet bovenblijf tegen me aan.
Ja ik keek m'n ogen uit en heb daarbij ook nog heerlijk kunnen kletsen met Fransen zonder enige intentie.
De dag erna vroeg aan het ontbijt bij een schattig bakkertje. Waar de broodjes lekker in de koffie werden gesopt, en de croissant aux amandes aux chocolat werden verorberd. Daarna gingen we de Marais eens goed bekijken. En vervolgens nam ik de famille mee naar de campagne, naar Saint Germain en Laye waar we heerlijk gingen eten bij Gerben en Brigitte. Dat zoals altijd super gezellig was!
Op maandag skipte ik mijn conferences en gingen we ontbijten bij le pain quotidien. Het is hier een keten, maar wel echt heel mooi en goed! Normaal vind ik de vreetketens niet zo goed en gezellig, maar deze is gewoon fantastisch. Er is er nu ook 1 geopend in Amsterdam. Dus neem eens een kijkje Nederlanders.
Daarna moest ik toch even Saint Germain de pres laten zien. Klein beetje eigen belang, want nu gingen we toch eindelijk eens bij Cafe de Flore zitten. Het Cafe van Sartre. Daarna moest ik toch wel echt naar school. Maar toen ik terug kwam gingen we leuk uit eten in Mont Martre. Zelden zo goed en lekker gegeten bij een bistrot. Het heette ook iets met gourmand en dat is meestal wel goed. Gourmand betekend eigenlijk iemand die echt van lekker eten houdt. Niet zozeer veel, maar echt goed. Dat kan je ook al aan de kaart zien. Niet veel gerechten, ongeveer 7, maar met liefde klaar gemaakt. Dat is trouwens een tip. Ga naar restaurants met een kleine kaart. Grote kans dat het eten dat je krijgt echt goed is!
De dag erna moesten toch even de highlights bekeken worden aangezien m'n 2 neven nog nooit in Parijs waren geweest, dus we gingen naar la tour Eifel. Daarna lunchen in les jardins du Luxembourg die op dit moment wel echt prachtig is qua kleur. Ze hebben deze week ook nieuwe bloemen in de bakken gedaan met de herfstkleuren. Alles is nu dus geel, oranje, rood en bruin. En het ruikt er ook zo lekker. Geen uitlaatgassen, maar naar blaadjes. (Kleine geluksmomentjes van iemand die in een drukke stad leeft)
Daarna ging ik weer naar school. Na school liet ik ze Canal St. Martin zien. Ze vonden het mooi hoor! En dat is het ook. Ook daar hadden we heerlijk gegeten bij le marine. Met goeie bediening. (Het klunsje liet weer eens haar mes vallen en vervolgens ook haar servet. Ik had geen eens tijd om te bukken en het op te rapen of ik kreeg het allemaal al weer nieuw.) Na het diner moesten de mannen en ik natuurlijk nog wel een digestive nemen. Dus we gingen naar een super leuke bar met bier voor 2,90€ cheap!! Leuk en gezellig, met heel veel studenten. Ja dat was een super leuke avond met de famille!
En toen, toen was het alweer de laatste dag... Dus moest ik afscheid gaan nemen. Natuurlijk even zwaar, maar gelukkig had ik afleiding van school en Cammy waar ik bleef eten. Cammy had een Nederlands vriendinnetje over de vloer. Heel gezellig! Met z'n allen gingen we nog even wat biertjes drinken in een Australische bar. Bram moest nog even geld pinnen voor we naar de volgende bar gingen. En toen gebeurde er iets dat ik echt nog nooit had meegemaakt. Een neger was van zijn brommer afgestapt en kwam vlak voor me staan. Ik was druk in gesprek en had het totaal niet gemerkt en schrok me dus echt helemaal dood. Ken je die foto's in het donker waar blijkbaar negers op staan maar je ziet alleen maar tanden? Zo was dat moment voor mij. Ik zag hem eerst niet. Ik zag tanden tegen me praten. (Niet denken dat ik dronken was. Dan had ik me dit vast niet herinnerd. Het was even de flash van het schrikken) maar waarom was deze jongen nou van zijn brommer gestapt en naar me toe gekomen? Voor mijn nummer.
Parijs en zijn inwoners, stoppen de verassingen ooit? Ik denk het niet. Zo wel, dan is het tijd om te gaan.

  • 24 Oktober 2013 - 16:52

    Geertine:

    Wederom een heel leuk verslag. Ik ga er vanuit dat je je nummer niet hebt gegeven.
    Liefs van je moedertje

  • 24 Oktober 2013 - 20:08

    Gijs:

    Ik geniet hier weer erg van. Alsof ik erbij ben!
    Van mij schrikken ze ook altijd erg als ik 's nachts de brug op loop. Dan denken ze dat er een wit spook loopt.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Floortje

Floortje naar het einde van de Wereld. En ze is nu in Zuid Afrika.

Actief sinds 28 Aug. 2013
Verslag gelezen: 831
Totaal aantal bezoekers 31611

Voorgaande reizen:

20 November 2016 - 10 Februari 2017

This is Africa

19 Augustus 2015 - 03 Februari 2016

Internship Thailand

29 Augustus 2013 - 15 Januari 2014

Parijs

28 Augustus 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: