helemaal alleen, maar zoveel mensen

Helemaal alleen, maar zoveel mensen.

Ja zo voelde ik me de eerste paar dagen op m'n nieuwe kamer. Gewoon alleen. Heimwee maar het oude gezin of gewoon terug naar m'n ouders. Dat je 's avonds voordat je naar bed gaat even je dag kan vertellen en 's morgens voor je weer weg gaat kan vertellen wat je allemaal gaat doen.
Tsja, dat is er niet als je alleen woont. Nu kan ik dat wel allemaal gaan vertellen aan m'n imaginairy friend. Maar die zegt niks terug.
Dus ja ik voelde me erg eenzaam en zelfs een beetje ziek. Dat kwam alleen niet door het eenzame gevoel maar door mijn afkickverschijnselen. ik heb namelijk geen plaats voor een koffiezetapparaat en geen geld om het elke dag te kopen. Dus maar 1 oplossing: stoppen. Op die eenzamemomenten wou ik het liefst terug naar Nederland. Nu nog steeds wel. Maar er is een ommekeer gekomen in mijn denken. Want toen ik in de auto zat met Lina en Suze naar mijn nieuwe huis toe, vroeg Lina: denk je dat je het daar wel leuk gaat krijgen? Waarop ik antwoordde, ja ik denk het wel. Je moet het natuurlijk ook zelf leuk maken.

Toen ik met papa en mama aan het bellen was en ik vertelde dat ik me ronduit kut voelde dacht ik aan mezelf, wat ik zelf gezegd had. En dat ik dus ook zelf moest gaan zorgen voor een andere manier van denken en een andere manier van doen. Ik besloot te genieten van mijn momentjes alleen en echt even lekker tot rust te komen. Want geloof me een stad als Parijs is vermoeiend. Ik weet zeker dat dat de reden is dat je hier zo vaak een zwerver ziet slapen terwijl hij aan het bedelen is. En zelfs hun honden liggen de hele dag te slapen.
Dus die avond nog ging ik afspreken met een Nederlands vriendinnetje. Ik had gekookt op mijn kleine kamertje. En zij zat op de stoel en ik op mijn bed. Gewoon omdat er geen andere mogelijkheid was om tegenover elkaar te zitten en een normaal gesprek te kunnen houden. Het eten was nouja, hoe zal ik het zeggen, bijzonder... Maar het was wel een ontzettend gezellige avond.
(Omdat alles hier in Parijs zo ontzettend duur is en je dus geen eten weggooit wordt dit al de 3de dag dat ik dit maal eet. Ik ben gewend om voor 4 personen te koken dus ik heb 4 dagen bijzonder eten...) gisteren ging ik afspreken met mijn Franse vriend. Nu mixten we de talen Frans en Engels maar een beetje, want het is echt zo moeilijk. Ik denk echt dat ik terug kom met dezelfde makkelijke Franse gesprekken die ik nu ook al kan spreken.
We dronken een drankje en gingen daarna uit. Echt super leuk en ik had geen eens een jurk nodig. Waarschijnlijk ligt dat er ook aan dat ik naar een bar ging en geen club. Maar het was gezellig, nononsense en daarbij ben ik geen Française dus waarom zou ik een jurk dragen?
En vandaag, vandaag heb ik eerst geluncht met een nederlands meisje, volle 3 gangen van 3,15€ jaja mensen het kan. Het is speciaal voor studenten en je zit dan ook in een soort kantine met alleen maar fransen. Dar maakt het alleen maar leuker. Je leert zo echt de stad en de cultuur kennen. En dan nu de grote vraag wat krijg je dan voor 3,15€ harico vert, een zalm in een jasje, en een tarte aux pommes. En dan kon je er nog wat dingen bij pakken zoals salade, appels en broodjes. Dit klinkt dan wel helemaal lekker en chique, maar dat was het niet. Voordat je überhaupt betaald had was je eten al koud. Maar gelukkig is zalm ook heerlijk koud. Ook al moet ik eerlijk zijn dat ik geen zalm zag zitten in mijn deegje, maar hij was wel lekker!!
Vanavond, dan ga ik uit met het Nederlandse meisje en een Duitse jongen. Dus nachtleven Parijs laat je maar zien.

En weetje wat ik kan me nu al verheugen op zaterdag. Heerlijk een dagje helemaal alleen!