Als toerist op je nieuwe woonplaats

Phuket

Groen, groen, groen, blauw, roze, groen groen, geel, groen.
Zo ziet de omgeving er ongeveer uit hier op Phuket. Heel veel natuur en huisjes geschilderd in verschillende kleuren. Dat was echt het eerste wat me opviel toen we van het vliegveld naar mijn nieuwe appartement gingen rijden. Oja, en natuurlijk de rijstijl waar ik al zo vaak oor gewaarschuwd was voordat ik überhaupt naar Thailand ging. We reden naar mijn appartement in een busje van het Marriott hotel. De buschauffeur reed werkelijk als een malloot en ook de mensen die zich die dag op de weg begaven mogen blij zijn dat ze nog leven. Er wordt hier rechts ingehaald, want men rijdt hier links. Eenmaal bij het appartement aangekomen zie ik het allemaal wel zitten. Het is een keurig appartement en in de straat zitten al minsten 5 leuke restaurantjes. Ze zijn wel allemaal zonder terras, maar ook al zit je binnen dan alsnog heb je het gevoel dat je buiten zit. Alle zijkanten kunnen namelijk open. In de restaurants wordt zowel Thais als continentaal voedsel geserveerd. Dus wat voor soort mensen zitten voornamelijk in de restaurantjes? Dikke Amerikanen die eten naar binnen aan het smijten zijn! Dat is natuurlijk omdat de prijzen voor een mooi opgemaakt bordje rijst ongeveer even duur is als een euroknaller, maar goed, het vult dan natuurlijk ook wel minder.
Wat me ook opvalt is de grote hoeveelheid hagedissen hier. Ik zag er een rijden op de weg. “Ik wees papa er meteen op, oh nee sorry, hij is net doodgereden” Ik schrok van de brute dood die het beestje onderging, maar ach, een auto kan natuurlijk niet voor alles uitwijken, daarbij kwam ik er achter dat er hier toch wel genoeg zijn. Ze lopen zelfs door mijn appartement rond, maar ik vind het wel gezellig.
Elke avond gingen papa en ik tot nu toe lekker uit eten en namen er een Thaise massage bij. En in onze familie koesteren we rituelen graag, dus ook hier op Phuket deden we dat weer. Alleen maakten we er een nieuw ritueel bij. ’S Avonds op het strand wandelen. Of nou eigenlijk deden we dat pas na twee dagen, want het duurde even voordat we een strand gevonden hadden. Het ligt ergens achter alle resorts. Gelukkig konden wij de resorts met gemak doorlopen zonder dat iemand op of om keek. Of eigenlijk deden ze dat wel. Overal worden we begroet en geholpen. Maar zeker niet op een slechte manier. We worden ontvangen als Royals, de deur wordt opengehouden en worden begeleid naar de plekken waar we willen zijn. Natuurlijk ook alleen maar omdat ze denken dat we gasten zijn, maar profiteren kan je leren.
Toch is Phuket groter dan ik dacht en kleiner tegelijk. Phuket heeft weinig stadjes. Het is een groot eiland, maar alleen maar kleine dorpjes waar de mensen wonen en resorts vol met toeristen. Om van het ene dorp naar het andere te gaan heb je gewoon een vervoersmiddel nodig.
*Een fiets is hier heel duur, veel duurder dan in nederland. Maar daarvoor is het hier eigenlijk ook te warm
*Het openbaarvervoer rijdt niet op een schema. Het rijdt wanneer het zin heeft
*Een auto is handig, maar ook hier in Thailand heb je daar een rijbewijs voor nodig. (Is vast heel makkelijk te krijgen)
*Een scooter. Ook daar heb je een rijbewijs voor nodig. (Is ook heel makkelijk te krijgen. 6 uur scooterrijden en je hebt het.

Dus optie 4 was de beste optie voor mij. Ik ging samen met papa naar Phuket Town om daar mijn rijbewijs te halen en meteen te laten maken. Maar… op zaterdag is alles dicht. De mensen willen ook weekend. Hoe ik me nu naar de busstop van het Marriott hotel moet gaan begeven? Ik wist het even niet. Maar, waar problemen zijn, zijn oplossingen. Dus ik logeer nu voor een week bij Joelle, een Nederlands meisje dat in hetzelfde hotel werkt. En op maandag aanstaande ga ik opnieuw naar Phuket town en haal mijn rijbewijs. En ik kan me nu al voorstellen hoe die vrijheid moet voelen.

Na al het gesodemieter en het gevoel van opgeslotenheid, (want zo voelde ik me echt! Belemmerd in de weg die ik wil gaan.) waren we uitgenodigd voor een feestje bij Joelle en daarna was het tijd voor een Strandfeest, een full moon party om jullie nog even jaloers te maken.
Met Maud, Mike, Joelle en die ouwe gingen we naar de FMP bij Xana beachclub. Ik vond t toch zo tof dat papa ook mee ging. Ik heb echt onwijs genoten op het feest. En het mooiste was nog, via het strand liepen we ’s nachts terug naar huis. Niks beters voor het slapen gaan.